ΤΙ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

ΑΥΤΟΕΚΦΡΑΣΗ - ΣΚΕΨΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ....

Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2015

ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ & ΤΟΥ BLOG ΣΕ 3 ΣΚΕΛΗ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Πρέπει να είσαι φιλόσοφος για να φιλοσοφείς; ψυχολόγος για να μιλάς περί ψυχής; ρασοφόρος για να μιλάς περί πνεύματος; πολιτικός για να μιλάς για πολιτική; όχι όμως άνθρωπος για να ζεις;
Μέσα από το blog δεν μιλώ και άρα δεν έχω και τόση μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μου. Αν πούμε ότι κάποιος γνωρίζει περισσότερα από αυτά που λέει, αυτό είναι μια λογική γενίκευση αλλά είναι μόνο η φαινομενική αλήθεια για τον άλλον με τον οποίο προσπαθούμε να συνδεθούμε, το ίδιο αν πούμε ότι κάποιος γνωρίζει λιγότερα από αυτά που λέει.
Ας μην εξωραΐζουμε και ας μην μεγαλοποιούμε τις αντιφάσεις.
Τα έθνη-κυβερνήσεις, οι πλουτοκράτες έχουν απίστευτα συμφέροντα τα οποία διακινούν και εξωτερικεύουν, πως θα βρεθούν λύσεις αφού ακόμα και η πρόθεση καλού μπορεί να οδηγήσει σε κακό χωρίς εσωτερική επίγνωση. Με συστήματα, αφηρημένες ομαδοποιήσεις και ενοχικούς ετεροπροσδιορισμούς δεν αλλάζει τίποτα.
Ο άνθρωπος κατά βάση είναι ασυνείδητος και «χρέος» του είναι να διαχειρίζεται την σκέψη του και αυτό είναι μια μεταβατική διαδικασία. Δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε τον άνθρωπο από την κοινωνία και την κοινωνία από τον άνθρωπο. Έτσι ο άνθρωπος που αυθόρμητα επικοινωνεί χάνεται στο πλήθος δημιουργώντας έπειτα δικές του σφαίρες από πόνο και ο διχασμός συνεχίζεται. Αν παρατηρήσει κανείς προσεκτικά τον εαυτό του και τους άλλους θα δει ότι όλες οι σχέσεις είναι σχέσεις εξουσίας, όλοι θέλουν να γίνουν το λιοντάρι, με αποτέλεσμα ασυνείδητα να αδικούν, να απορρίπτουν, να βρίσκουν αποδιοπομπαίους τράγους, έστω και αν διατυμπανίζουν τα πιο όμορφα λόγια.
Φερθείτε αυθόρμητα και δείτε πόσο εύκολα καταρρέουν τα ανθρώπινα σκιάχτρα αλλιώς οι σκεπτομορφές των ανθρώπων, που συνδέονται με το σώμα τους. Αυτό φυσικά ενισχύει το απρόσωπο, την ατομικότητα με την στενή έννοια του όρου και τις φράξιες. Αν προτείνουμε μια κοινοτική ζωή έξω από τον πολιτισμό αυτό θα φάνταζε ως ιδανική λύση μέσα σε ορισμένους κανόνες. Αλλά έτσι περιορίζουμε την ατομική εξέλιξη του ανθρώπου, περιορίζουμε όλο το δημιουργικό και υπαρξιακό του δυναμικό και κάνουμε μια τρύπα στο νερό. Αντί να γεννήσουμε ελευθερία μέσα από την οδύνη φέρνουμε έτοιμη ελευθερία. Είναι άλλο η κοινότητα και είναι άλλο ο κόσμος σαν κοινότητα που είναι ο στόχος. Αυτό δεν σημαίνει ότι η κοινοτική ζωή πρέπει να απορριφθεί, κάθε άλλο, οι υγιείς κοινότητες δείχνουν την εξέλιξη αλλά και την ανεπάρκεια του πολιτισμού και την αναγκαιότητα της ενότητας.
Έλλειψη ενσυναίσθησης, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, άλλοι ελέγχουν τον κόσμο, άλλοι ευθύνονται όχι εγώ, εγώ είμαι πιόνι, και πάει λέγοντας... Από την άλλη Ζούμε σε ένα ολοκληρωτικό καθεστώς που επιτάσσει και φιμώνει πολίτες με τον φόβο της αυριανής μέρας, που τον θωπεύει με επιβράβευση. «Ζήτω η μάζα» είναι από τα υπαινικτικά μότο της εποχής, «μην σκέφτεστε», κάνει κακό. Ή «εσείς είστε καλύτεροι από αυτούς».
Ακόμα, νομίζουμε ότι δεν κάνουμε πράγματα που αρέσουν στους άλλους, για να μην φανούμε αρεστοί, αλλά πολλές φορές απλά τροποποιούμε, βρίσκουμε κρυφά τεχνάσματα, γιατί δεν αποδεχόμαστε ότι λείπει η ενότητα και η επικοινωνία και αυτό είναι πόνος. Μιλάμε διασπασμένα μέσα από συχνότητες με ωραία λόγια και εμπνευσμένες υποκριτικές μπούρδες.
Οι άνθρωποι ξεχνούμε ότι η Επικοινωνία με την ευρύτερη έννοια είναι το μόνο σημαντικό και όχι αυτά που γράφουμε για την επικοινωνία. Τα αυτονόητα ξεχνιούνται. Πρέπει να αναδείξουμε όλες τις αθλιότητες του εαυτού μας, όλες τις φοβίες (όταν κάθε φορά αναζωπυρώνεις το ασυνείδητο σου και το αντιμετωπίζεις) για να μπορέσουμε να κάνουμε ένα βήμα μπροστά, όλο το ανθρώπινο καθρέφτισμα που βρίσκεται μέσα μας, σε κάθε άνθρωπο.
Αλλά πολλές φορές μιλώντας για τα προβλήματα μήπως καταπιέζουμε τα προβλήματα;

ΣΥΝΕΧΕΙΑ...
Έρχεται η στιγμή που συνειδητοποιείς, κατάβαθα, ότι τα μεγάλα όμορφα σοφά λόγια δεν έχουν τίποτα να σου προσφέρουν, αυτά που γράφεις δεν έχουν τίποτα να σου προσφέρουν, αυτά που διαβάζεις δεν έχουν τίποτα να σου προσφέρουν, η πνευματικότητα δεν έχει τίποτα να σου προσφέρει, το να στοχάζεσαι δεν έχει τίποτα να σου προσφέρει, το να προσφέρεις δεν έχει τίποτα να σου προσφέρει, το να έχεις την υγεία σου δεν έχει τίποτα να σου προσφέρει.
Έρχεται η στιγμή που συνειδητοποιείς, κατάβαθα, ότι δεν είσαι ένα παραγεμισμένο ποτήρι νερό που κάθε φορά το ξεχειλίζει μια σταγόνα. Μια σταγόνα αρκεί. Γελούσες πριν, τώρα δεν γελάς.
Έρχεται η στιγμή που συνειδητοποιείς, κατάβαθα, ότι το φως δεν είναι το πιο δύσκολο να προσεγγίσεις αλλά οι σκιές σου.
Έρχεται η στιγμή που συνειδητοποιείς, κατάβαθα, ότι εδώ σε αυτό το blog δεν υπάρχει ο Εαυτός μου, εδώ παίζω με τον εαυτό μου.
Έρχεται η στιγμή που θες να ταπεινωθείς, να αποσυνδεθείς από τους ανθρώπους που δεν χρειάζεσαι είτε είναι άγιοι ή εγκληματίες, και να συνδεθείς με τους ανθρώπους που χρειάζεσαι.
Έρχεται η στιγμή που θες να κάνεις μια νέα αρχή, με άλλα δεδομένα, αυτά που πραγματικά έχεις ανάγκη.
Έρχεται η στιγμή που δεν αφοσιώνεις χρόνο στο να πείσεις, να αλλάξεις ή να κρίνεις, απλά προχωράς.
Έρχεται η στιγμή που τρομάζεις, οργίζεσαι, πεθαίνεις.
Έρχεται η στιγμή που απλά βαριέσαι να εξωραΐζεις τον πόνο.

ΤΕΛΟΣ
Δεν υπάρχει σοβαρός λόγος για την φροντίδα και ανανέωση αυτού του blog. Ίσως μελλοντικά ένα ανώνυμο blog με τίτλο: Απλές/Απλοϊκές Αλήθειες να μπορούσε να σταθεί στην νέα στροφή; μου ίσως και όχι.



Πέμπτη 8 Ιανουαρίου 2015

OI ΑΝΘΡΩΠΟΙ «ΓΕΦΥΡΕΣ»

Τι είδους άνθρωπος αλήθεια είσαι; και τι άνθρωπος θα ήθελες να είσαι;
Υπάρχουν σε γενικές γραμμές 4 είδη ανθρώπων όσον αφορά την δυναμική τους, χωρίς να λέμε ότι μεν είναι καλύτεροι και οι δε χειρότεροι, ανώτεροι ή κατώτεροι, ή ότι δεν συνδέονται μεταξύ τους, απλά λέμε τι υπάρχει.
0. Είναι οι άνθρωποι που καθημερινά προσπαθούν να βγάλουν την μέρα, μέσα από άγχη, αγωνίες και πολύ πόνο. Που προσπαθούν να βρουν στιγμές χαράς και απολαμβάνουν την ζωή στο μέτρο του δυνατού.
1. Οι άνθρωποι που μαθαίνουν, εξελίσσονται διαρκώς, προσέχουν, προοδεύουν και προσπαθούν να χαίρονται την ζωή και ταυτόχρονα έχουν μια αύρα διδακτικότητας και είναι αυτοί που συνήθως συμβουλευόμαστε.
2. Είναι οι άνθρωποι που είναι πραγματικά στηρίγματα, που όταν τους χρειαστείς θα τρέξουν να βοηθήσουν, είναι οι άνθρωποι που αναδύουν ένα άρωμα σοφίας και σε κατακλύζουν με την ενέργεια τους. Η παρουσία τους είναι εξαιρετικά έντονη.
3. Είναι οι άνθρωποι που είναι πραγματικές ανθρώπινες γέφυρες πέρα από χρόνο, χώρο και πρόσωπα. Η προσωποποίηση της προσφοράς, της αγάπης και της ενότητας. Σχεδόν αυτάρκεις. Η συνάντηση με έναν τέτοιο άνθρωπο είναι εξαιρετικά σπάνια.
4. Πρέπει να υπάρχει και ένα ακόμα είδους ανθρώπου.



Κυριακή 4 Ιανουαρίου 2015

.....ΑΠΥΘΜΕΝΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ

Όταν παρατηρείς τον εαυτό σου ανάμεσα σε κόσμο αισθάνεσαι ότι δεν είσαι ξεχωριστός, αλλά και πάλι η σκέψη ξεπροβάλλει ως άμυνα και ζητάει να διακριθεί το άτομο. Φοβάσαι ότι θα εκμηδενιστείς.
Οι άνθρωποι έχουν την ανάγκη να συνδέονται με τους ομοΐδεάτες τους και να μην συνδέονται με ότι τους φοβίζει και τους αναστανώνει. Είναι σαν τον άνθρωπο που έχει την εμμονή να ερωτεύεται ξανά και ξανά τον ίδιο τύπο ανθρώπου. Είναι το πάθος, ο ναρκισσισμός του που δεν τον εξελίσσει. Αλλά το σεξουαλικό ένστικτο μπορεί να πάρει άλλες μορφές γιατί είναι από την φύση του ισχυρό και να προσδεθεί εκ νέου, μπορεί ακόμα ο άνθρωπος να εξελίξει το σεξουαλικό του ένστικτο, μπορεί ο άνθρωπος να εξελιχτεί σε ορισμένες εκφάνσεις της ύπαρξης του, να εξελιχτεί μονομερώς. Ακόμα και ολιστικά να εξελίσσεται κανείς είναι ανεπαρκές. Ο άνθρωπος είναι ανεπαρκής.
Οι άνθρωποι θεωρητικά ερωτεύονται διδασκαλίες, προσπαθούν να ταυτιστούν με διδασκαλίες και απομακρύνονται από τον εαυτό τους στην πραγματικότητα, αποξενώνονται.
Αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι οι άνθρωποι πρέπει να ταιριάζουν με όλους ή ταιριάζουν με όλους και αυτό γιατί είναι διαφορετική η εξέλιξη του καθενός. Οι άνθρωποι ζούμε μέσα σε δικές μας σφαίρες.
Οι άνθρωποι λειτουργούν και εναλλάσσονται και συναλλάσσονται μέσα από διάφορα επίπεδα και παιχνιδίζουν.
Το μόνο που έχουν να χάσουν να χάσουν οι άνθρωποι είναι η πολύτιμη απατηλή «ηρεμία» τους και τι δεν θα έδιναν για αυτήν την ηρεμία και τι δεν δίνουμε.
Είναι απόλυτα θεμιτό κάθε άνθρωπος από το δικό του πόστο να συγκλίνει προς την μία αλήθεια και αυτό είναι σύνθεση. Αλλά κατά πόσο συμβαίνει; Στην σημερινή εποχή τα αυτονόητα παύουν να είναι αυτονόητα και προκαλούν.
Μα δεν είναι αλήθεια ότι όσο πιο φωτισμένος είναι ένας άνθρωπος τόσο φυσιολογικά πιο απλός πρέπει να είναι; Συμβαίνει; Αλλά ενάς απλός άνθρωπος δεν είναι απαραίτητα και ένας φωτισμένος άνθρωπος και όταν λέω φωτισμένος άνθρωπος, μιλάω για έναν άνθρωπο που μπορεί να μην φοβάται τον εαυτό του, που μπορεί να ανέχεται τον εαυτό του. Γιατί αν φοβάσαι και δεν ανέχεσαι τον εαυτό σου πως μπορείς να επικοινωνήσεις με άλλους ανθρώπους. Δεν μπορείς.
Τι διαφοροποιεί έναν άνθρωπο από ένα άλλο άνθρωπο; Η φυσικότητα των κινήσεων του, η πλαστική του αρμονία, η εκπομπή ελευθερίας του. Οι ανθρώπινες σχέσεις δεν είναι και κάτι τόσο σπουδαίο για να τις παίρνει κανείς στα σοβαρά αν, δεν παίρνει στα σοβαρά τον εαυτό του. Το μόνο που διαφοροποιεί έναν άνθρωπο από έναν άλλον άνθρωπο είναι η αντίληψη της πραγματικότητας. Το μόνο που έχει να κάνει ο άνθρωπος είναι να αποβάλλει τις «βρομιές» του μέσα σε μια μεταβατική όμως ακολουθία και όχι ξέχωρα, τίποτα δεν παραμένει μόνιμο, αψεγάδιαστο, αναλλοίωτο, ή για πάντα «καθαρό».
Επίλογος: Αυτό που προσδιορίζει εσένα και εμένα είναι αυτό το απροσμέτρητο κενό ενέργειας που μας ακολουθεί παντού και πάντα. 




Παρασκευή 2 Ιανουαρίου 2015

1000 ΜΕΡΕΣ ΒΙΑΣΜΟΣ

είχα άγνοια

κάτι είχα δει

το προσπέρασα

και εσύ δεν βοήθησες

ήθελες να φύγεις

χαμογελούσες

ήξερες

μετά σε είδα

τώρα;

που;

είσαι ο πρώτος

μαθαίνω

Φτάνει
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...