«Για όσο μετράει περισσότερο η γνώμη ενός ειδικού και λιγότερο το πιστεύω ενός φίλου τόσο η ύπαρξη μας θα πονάει».
Eκτός ίσως από ορισμένες περιπτώσεις έχουμε ανάγκη από ψυχοθεραπευτές (ψυχιάτρους-ψυχολόγους); Νομίζω πως όχι. Έχουμε φτάσει στο σημείο να μην τους έχουμε ανάγκη; Η απάντηση είναι πάλι όχι. Μπορούμε να φτάσουμε στο σημείο σαν ανθρωπότητα να μην τους έχουμε ανάγκη; Η απάντηση είναι ναι. Aλλά εδώ βρίσκεται το κλειδί, στις ίδιες τις ερωτήσεις: δεν υπάρχει εμείς και εσείς, αντίθετα από ότι έχουμε μάθει.
Οι κλασικοί γιατροί καθώς και οι ψυχολόγοι-ψυχίατροι θα πρέπει να απαγκιστρωθούν από τον όρκο του Ιπποκράτη. Η ορκωμοσία και η πίστη σε μια ιδέα οδηγεί σε αποχαλίνωση στην πραγματική ζωή. Δεν μπορείς να είσαι ένας αφοσιωμένος σπεσιαλίστας και υπερασπιστής της ανθρώπινης ακεραιότητας και ζωής όταν το μέτρο της τιμής σου το προβάλλεις ως ένα ιδανικό, σύμβολο, ιδέα ή όρκο... και αργά ή γρήγορα θα διαφθαρείς. Η πίστη σε έναν όρκο ή έναν σκοπό είναι η καλύτερη δικαιολογία-αφορμή για την προσπάθεια να είσαι ένας φιλόδοξος, ανταγωνιστικός, επιτυχημένος και τελικά διεφθαρμένος επαγγελματίας.
Οι πολιτικοί επίσης πριν γίνουν βουλευτές θα πρέπει να απαρνηθούν την διαδικασία της ορκωμοσίας.
Οι στρατιωτικοί επίσης οφείλουν να αλλάξουν στάση ξεκινώντας με την κατάργηση του θεσμού της ορκωμοσίας των νεοσυλλέκτων.
Οι στρατιωτικοί θα πρέπει να αναρωτηθούν αν το να αφαιρείς ζωές πραγματικά αξίζει τον κόπο; Υπάρχει πραγματικά κάποιος αξιακός λόγος εξοπλισμού, οχύρωσης πρόθεσης διεξαγωγής πολέμου και διεξαγωγής πολέμου; Αφήστε στην άκρη τις εξωτερικές αιτίες που είναι απλά δικές μας νευρωτικές εφευρέσεις. Υπάρχει πραγματική αιτία να αφαιρείς μια ανθρώπινη ζωή επειδή διατάχθηκες να το κάνεις; Αντίκρισε, παρακολούθησε τον εαυτό σου και κατανόησε τι πραγματικά σου δίνει, τι πραγματικά σου προσφέρει το να είσαι στρατιωτικός και να φοράς την συγκεκριμένη στολή. Πώς σε εξυψώνει σαν άνθρωπο; Αργότερα θα ξεχωρίσεις το αληθινό από το ψεύτικο. Το ίδιο θα πρέπει να κάνει και η αστυνομία-αστυνομοκρατία.
Οι κληρικοί και οι εκπρόσωποι των θρησκειών να σταματήσουν να θωπεύουν τους πιστούς τους. Οφείλουν και αυτοί να μεταρρυθμίσουν τις δομές τους και τους εαυτούς και να αποκηρύξουν: πεπαλαιωμένες αντιλήψεις, δήθεν ιερά βιβλία, δήθεν ενδεδειγμένες ενδυμασίες κτλ. Ταυτόχρονα οφείλουν να δώσουν το στίγμα τους σπάζοντας το διαχωριστικό φράγμα-απόσταση που έχουν δημιουργήσει με τους υπόλοιπους ανθρώπους ή τους πιστούς τους. Ο κόσμος δεν χρειάζεται πλέον δεκανίκια.
Όλες οι επιστήμες ακαδημαϊκές ή εναλλακτικές οφείλουν μεταβατικά να επαναπροσδιορίζονται, και να περιέλθουν σε μία άλλη βάση, κοσμολογική και παν-κόσμια.
Eκτός ίσως από ορισμένες περιπτώσεις έχουμε ανάγκη από ψυχοθεραπευτές (ψυχιάτρους-ψυχολόγους); Νομίζω πως όχι. Έχουμε φτάσει στο σημείο να μην τους έχουμε ανάγκη; Η απάντηση είναι πάλι όχι. Μπορούμε να φτάσουμε στο σημείο σαν ανθρωπότητα να μην τους έχουμε ανάγκη; Η απάντηση είναι ναι. Aλλά εδώ βρίσκεται το κλειδί, στις ίδιες τις ερωτήσεις: δεν υπάρχει εμείς και εσείς, αντίθετα από ότι έχουμε μάθει.
Οι ψυχοθεραπευτές... θα πρέπει να αναρωτηθούν αν οφείλουν να είναι ψυχοθεραπευτές, αποκλειστικά επαγγελματίες της ψυχής. Οφείλουν να αναρωτηθούν βαθιά, και όχι επιφανειακά να αναλύσουν την συμπεριφορά τους ή μια κατάσταση.
Οι πνευματικοί θεραπευτές από την άλλη μεριά οφείλουν ως ένα βαθμό να εξ ορθολογιστούν, διότι κινδυνεύουν να γίνουν ένα νέας μορφής κατεστημένο(εάν δεν έχουν γίνει ήδη).
Οι πνευματικοί θεραπευτές από την άλλη μεριά οφείλουν ως ένα βαθμό να εξ ορθολογιστούν, διότι κινδυνεύουν να γίνουν ένα νέας μορφής κατεστημένο(εάν δεν έχουν γίνει ήδη).
Οι κλασικοί γιατροί καθώς και οι ψυχολόγοι-ψυχίατροι θα πρέπει να απαγκιστρωθούν από τον όρκο του Ιπποκράτη. Η ορκωμοσία και η πίστη σε μια ιδέα οδηγεί σε αποχαλίνωση στην πραγματική ζωή. Δεν μπορείς να είσαι ένας αφοσιωμένος σπεσιαλίστας και υπερασπιστής της ανθρώπινης ακεραιότητας και ζωής όταν το μέτρο της τιμής σου το προβάλλεις ως ένα ιδανικό, σύμβολο, ιδέα ή όρκο... και αργά ή γρήγορα θα διαφθαρείς. Η πίστη σε έναν όρκο ή έναν σκοπό είναι η καλύτερη δικαιολογία-αφορμή για την προσπάθεια να είσαι ένας φιλόδοξος, ανταγωνιστικός, επιτυχημένος και τελικά διεφθαρμένος επαγγελματίας.
Οι πολιτικοί επίσης πριν γίνουν βουλευτές θα πρέπει να απαρνηθούν την διαδικασία της ορκωμοσίας.
Αλλά οι πολιτικοί θα πρέπει πρώτα να είναι πολιτικοί-άνθρωποι και να μην ανήκουν σε καμία παράταξη ή ιδεολογική φράξια. Οι πολιτικοί να κατέβουν από την εξουσία και να δώσουν χώρο στους ανθρώπους. Εμείς οι άνθρωποι είμαστε οι καλύτεροι πολιτικοί όλων των εποχών - ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΥΠΑΡΞΟΥΝ.
Οι στρατιωτικοί επίσης οφείλουν να αλλάξουν στάση ξεκινώντας με την κατάργηση του θεσμού της ορκωμοσίας των νεοσυλλέκτων.
Οι στρατιωτικοί θα πρέπει να αναρωτηθούν αν το να αφαιρείς ζωές πραγματικά αξίζει τον κόπο; Υπάρχει πραγματικά κάποιος αξιακός λόγος εξοπλισμού, οχύρωσης πρόθεσης διεξαγωγής πολέμου και διεξαγωγής πολέμου; Αφήστε στην άκρη τις εξωτερικές αιτίες που είναι απλά δικές μας νευρωτικές εφευρέσεις. Υπάρχει πραγματική αιτία να αφαιρείς μια ανθρώπινη ζωή επειδή διατάχθηκες να το κάνεις; Αντίκρισε, παρακολούθησε τον εαυτό σου και κατανόησε τι πραγματικά σου δίνει, τι πραγματικά σου προσφέρει το να είσαι στρατιωτικός και να φοράς την συγκεκριμένη στολή. Πώς σε εξυψώνει σαν άνθρωπο; Αργότερα θα ξεχωρίσεις το αληθινό από το ψεύτικο. Το ίδιο θα πρέπει να κάνει και η αστυνομία-αστυνομοκρατία.
Οι κληρικοί και οι εκπρόσωποι των θρησκειών να σταματήσουν να θωπεύουν τους πιστούς τους. Οφείλουν και αυτοί να μεταρρυθμίσουν τις δομές τους και τους εαυτούς και να αποκηρύξουν: πεπαλαιωμένες αντιλήψεις, δήθεν ιερά βιβλία, δήθεν ενδεδειγμένες ενδυμασίες κτλ. Ταυτόχρονα οφείλουν να δώσουν το στίγμα τους σπάζοντας το διαχωριστικό φράγμα-απόσταση που έχουν δημιουργήσει με τους υπόλοιπους ανθρώπους ή τους πιστούς τους. Ο κόσμος δεν χρειάζεται πλέον δεκανίκια.
Όλες οι επιστήμες ακαδημαϊκές ή εναλλακτικές οφείλουν μεταβατικά να επαναπροσδιορίζονται, και να περιέλθουν σε μία άλλη βάση, κοσμολογική και παν-κόσμια.
Πότε θα γίνουν όλα αυτά; Όταν αλλάξει το σύστημα, όταν εμείς οι άνθρωποι-πολίτες συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε την αποκλειστική ευθύνη για να αλλάξουμε αυτόν τον κόσμο. Επιτέλους πρέπει να σταματήσουμε να ετεροπροσδιοριζόμαστε και να ξεκινήσουμε να αυτοπροσδιοριζόμαστε. Και αυτό θα συμβεί όταν ανακτήσουμε το αίσθημα της ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ, όταν πάψουμε να εμπιστεύομαστε ΑΛΛΟΥΣ και αρχίσουμε να εμπιστευόμαστε τους δικούς μας ανθρώπους, και ποιοι είναι οι δικοί μας άνθρωποι; ΟΛΟΙ είναι οι δικοί μας άνθρωποι.
Είναι ευνόητο ότι αυτές οι αλλαγές θα πρέπει να γίνουν σε κάθε χώρα σε παγκόσμιο επίπεδο και με την αναμεταξύ τους συνεργασία.
Μόνο όταν στηριχτούμε στις δικές μας δυνάμεις μπορούμε να μετουσιωθούμε σε μια παγκόσμια αυτάρκη κοινωνία.
Eδω δεν περιγράφεται αυτό που πρέπει να γίνει, ή αυτό που είναι απαραίτητο να γίνει. Τίποτα από όλα αυτά. Είναι το τέλος του πολιτισμού όπως τον ξέρουμε!
- Αντώνης Χαρατσής
Μόνο όταν στηριχτούμε στις δικές μας δυνάμεις μπορούμε να μετουσιωθούμε σε μια παγκόσμια αυτάρκη κοινωνία.
Eδω δεν περιγράφεται αυτό που πρέπει να γίνει, ή αυτό που είναι απαραίτητο να γίνει. Τίποτα από όλα αυτά. Είναι το τέλος του πολιτισμού όπως τον ξέρουμε!
- Αντώνης Χαρατσής
